Dear Bro,
Kamusta?
I really hope that you're fine. I saw you kasi and you looked UPSET again. Kahit siguro ilang beses ka pa mag-deny. I KNOW. Pero 'wag ka mag-alala di naman kita pipilitin kung ayaw mo umamin. you're not the kind of person who admits everything.
But, I wish you would tell me how you feel...just like before. Di mo man sabihin sakin ang buong kwento pero at least nagsi-share ka di ba?
I miss those days.
Those days kung saan sagana tayo sa BONDING. Yung mga kwentuhan natin na palaging nagsisimula sa asaran. Hanggang sa iba't ibang topic na ang mapag-uusapan natin.
Namimiss ko na ang mga kwento mo...
Hay, kailan kaya mauulet yun?
Iba na kasi tayo ngayon, madami na ang nagbago. Malayong-malayo na tayo sa dati.
Kasalanan ko naman eh. Sabi nga nila, It was only me, who made all the things complicated. Masyado kong ginawang BIG DEAL ang lahat.
Naisip ko tuloy, If I only been more understanding, maging ganito pa rin kaya tayo?
Hindi ko naman sinasadyang magalit eh. Hindi ko lang talaga matanggap yung ginawa mo. Hindi ko kasi inisip na kaya mong gawin yun sakin after all ng pinagsamahan natin. Tas ang turing ko pa sa'yo BESTFRIEND di ba?
Pasenya na bro, kahit ang tagal na nun, hanggang ngayon ramdam ko pa din yung sakit.
Hindi ko talaga siya kayang kalimutan eh!
Pero alam mo ba, kung alam ko lang talaga na magkakaganito tayo eh di sana kinalimutan ko na lang yung PRIDE ko. Sana di na lang kita inaway, hindi kita sinungetan, hindi ko na sinabi yung mga salitang sinabi ko sa'yo. Sana inintidi na lang kita....
I'M SORRY bro. :(
Alam mo ba na miss na miss na kita?
Kahit na halos araw-araw tayo nagkikita at nagkakasama, pakiramdam ko pa din na ang layo-layo na natin sa isa't isa.
Namimiss ko na yung mga bonding natin, paggala natin tuwing sunday, panunuod natin ng movie, pagpunta natin sa timezone, pagti-text natin sa isa't isa.
I still remember the first time I met you, how we became close, our first conversation, our first movie together, the first song you sing sa TIMEZONE. Kung saan tayo unang kumain, yung ayaw nating mall.
These dates:
OCTOBER 31, 2011
APRIL 1, 2012
JUNE 16, 2012
JUNE 28, 2012
JULY 6, 2012
'kaw ba tanda mo yun? Malamang hindi, hehe hindi mo din siguro alam yung mga date na yan.
Lahat ng memories mo, memories natin.
Sa totoo lang, wala naman talaga akong kinalimutan. Naalala ko pa din ang lahat.
Sabi nga nila di ba? Things and people change but the memories will remain.
Now that our friendship is slowly fading, those memories are all I've got.
Anu ba ang nangyari sa'tin? Hindi na ba natin mababalik yun dati? yan yung mga sagot na pinilit nating sagutin, nag-try din naman tayong ayusin to eh! Anyare????
.
Wala...kasi matigas ang ulo ko, wala akong ibang ginawa kundi ang awayin at sungetan ka. Sorry ulet bro, 'yun lang kasi ang alam kong lambing sa'yo. Kaya lang, mukhang nakalimutan mo na yun.
Ayan ka ngayon, tuluyang nagbago... ang layo mo na sa'kin. Halos hindi mo na nga ako pinapansin. Parang tulad ko, kinalimutan mo na din ang lahat. Pakiramdam ko pa nga galit ka sa'kin, ayaw mo lang ipakita. Para bang nagsisisi ka at nakilala mo pa ako.
Sorry bro ha, sorry sa lahat ng kasalanan ko sa'yo, sa lahat ng mga nagawa ko, sa pagtataray at pagsusunget ko.
'Wag ka mag-alala, hindi ko na hihilingin sa'yo na "sana bro, ibalik natin yung dati," I think it's already too late for that.
Tanggap ko na, hindi na natin maibabalik pa yung dati.
Nakakapagod din kasi eh! Napapagod din ako sa araw-araw nating pag-aaway. Nalulungkot lang ako sa tuwing naiisip ko na di naman tayo ganun dati.
What's gone is GONE.
Pero aminado ako na medyo nahihirapan ako, 2 years din yun ah, hindi madali isantabi yun.
Anyways, I want to thank you for everything.
Thank you sa effort at sa time na binigay mo sa'kin. I appreciate everything that you've done for me. Hindi lang siguro halata. Kasi hindi mo napansin di ba? hehe
I am blessed to have someone like you in my life. 'Coz you're the person who made me experienced a lot of things, di ko na ii-numerate ha, alam mo na yun. hehe
You'll always be my someone special.
I don't really want to lose you but I know I already did and it's my fault... :(
But don't worry, okay lang ako. I'll get by.
Bro, wag mo sana kalimutan na andito lang ako lagi para sa'yo. Handa pa din akong tulungan ka o kaya makinig sa'yo kapag kailangan mo ng kausap.
Pwede din akong shoulder to cry on kahit di ka umiiyak, kaya ko din sigurong pasayahin ka kapag malungkot ka kahit di ko pa ata yun nagagawa.
Sasamahan din kita kung kailangan mo ng ka-inuman basta hatid mo ako kapag nalasing ako ha, hehe
Basta bro, ANDITO LANG AKO para sa'yo. Please always remember that.
Thank you for giving even a little time to read this, heto kasi yung mga bagay na di ko masabi sa'yo ng harapan.
Nahihiya na din kasi ako.
AGAIN,
THANK YOU and I'M SORRY BRO....
Love lots,
your BESTFRIEND
Hay, kailan kaya mauulet yun?
Iba na kasi tayo ngayon, madami na ang nagbago. Malayong-malayo na tayo sa dati.
Kasalanan ko naman eh. Sabi nga nila, It was only me, who made all the things complicated. Masyado kong ginawang BIG DEAL ang lahat.
Naisip ko tuloy, If I only been more understanding, maging ganito pa rin kaya tayo?
Hindi ko naman sinasadyang magalit eh. Hindi ko lang talaga matanggap yung ginawa mo. Hindi ko kasi inisip na kaya mong gawin yun sakin after all ng pinagsamahan natin. Tas ang turing ko pa sa'yo BESTFRIEND di ba?
Pasenya na bro, kahit ang tagal na nun, hanggang ngayon ramdam ko pa din yung sakit.
Hindi ko talaga siya kayang kalimutan eh!
Pero alam mo ba, kung alam ko lang talaga na magkakaganito tayo eh di sana kinalimutan ko na lang yung PRIDE ko. Sana di na lang kita inaway, hindi kita sinungetan, hindi ko na sinabi yung mga salitang sinabi ko sa'yo. Sana inintidi na lang kita....
I'M SORRY bro. :(
Alam mo ba na miss na miss na kita?
Kahit na halos araw-araw tayo nagkikita at nagkakasama, pakiramdam ko pa din na ang layo-layo na natin sa isa't isa.
Namimiss ko na yung mga bonding natin, paggala natin tuwing sunday, panunuod natin ng movie, pagpunta natin sa timezone, pagti-text natin sa isa't isa.
I still remember the first time I met you, how we became close, our first conversation, our first movie together, the first song you sing sa TIMEZONE. Kung saan tayo unang kumain, yung ayaw nating mall.
These dates:
OCTOBER 31, 2011
APRIL 1, 2012
JUNE 16, 2012
JUNE 28, 2012
JULY 6, 2012
'kaw ba tanda mo yun? Malamang hindi, hehe hindi mo din siguro alam yung mga date na yan.
Lahat ng memories mo, memories natin.
Sa totoo lang, wala naman talaga akong kinalimutan. Naalala ko pa din ang lahat.
Sabi nga nila di ba? Things and people change but the memories will remain.
Now that our friendship is slowly fading, those memories are all I've got.
Anu ba ang nangyari sa'tin? Hindi na ba natin mababalik yun dati? yan yung mga sagot na pinilit nating sagutin, nag-try din naman tayong ayusin to eh! Anyare????
.
Wala...kasi matigas ang ulo ko, wala akong ibang ginawa kundi ang awayin at sungetan ka. Sorry ulet bro, 'yun lang kasi ang alam kong lambing sa'yo. Kaya lang, mukhang nakalimutan mo na yun.
Ayan ka ngayon, tuluyang nagbago... ang layo mo na sa'kin. Halos hindi mo na nga ako pinapansin. Parang tulad ko, kinalimutan mo na din ang lahat. Pakiramdam ko pa nga galit ka sa'kin, ayaw mo lang ipakita. Para bang nagsisisi ka at nakilala mo pa ako.
Sorry bro ha, sorry sa lahat ng kasalanan ko sa'yo, sa lahat ng mga nagawa ko, sa pagtataray at pagsusunget ko.
'Wag ka mag-alala, hindi ko na hihilingin sa'yo na "sana bro, ibalik natin yung dati," I think it's already too late for that.
Tanggap ko na, hindi na natin maibabalik pa yung dati.
Nakakapagod din kasi eh! Napapagod din ako sa araw-araw nating pag-aaway. Nalulungkot lang ako sa tuwing naiisip ko na di naman tayo ganun dati.
What's gone is GONE.
Pero aminado ako na medyo nahihirapan ako, 2 years din yun ah, hindi madali isantabi yun.
Anyways, I want to thank you for everything.
Thank you sa effort at sa time na binigay mo sa'kin. I appreciate everything that you've done for me. Hindi lang siguro halata. Kasi hindi mo napansin di ba? hehe
I am blessed to have someone like you in my life. 'Coz you're the person who made me experienced a lot of things, di ko na ii-numerate ha, alam mo na yun. hehe
You'll always be my someone special.
I don't really want to lose you but I know I already did and it's my fault... :(
But don't worry, okay lang ako. I'll get by.
Bro, wag mo sana kalimutan na andito lang ako lagi para sa'yo. Handa pa din akong tulungan ka o kaya makinig sa'yo kapag kailangan mo ng kausap.
Pwede din akong shoulder to cry on kahit di ka umiiyak, kaya ko din sigurong pasayahin ka kapag malungkot ka kahit di ko pa ata yun nagagawa.
Sasamahan din kita kung kailangan mo ng ka-inuman basta hatid mo ako kapag nalasing ako ha, hehe
Basta bro, ANDITO LANG AKO para sa'yo. Please always remember that.
Thank you for giving even a little time to read this, heto kasi yung mga bagay na di ko masabi sa'yo ng harapan.
Nahihiya na din kasi ako.
AGAIN,
THANK YOU and I'M SORRY BRO....
Love lots,
your BESTFRIEND
No comments:
Post a Comment