Thursday, June 21, 2012

Randoms thoughts..again...

I found myself doing it again...secretly starring at him, silently watching his every move.

Buti na lang at di niya pa ako nahuhuli - ulet.

Yup, there was this one time, when he caught me looking at him, mabilis na ang pag iwas ko ng tingin nun pero nahuli pa din...

Nahihiyang natatawa ako, I could still remember how he teased me and joked about it.
Ganun naman siya eh, every morning na lang, tuwing magkikita kami...inaaasar niya ako, tinutukso, pinagtitripan ako.

Sanay na ako...tinuturi ko na lang na lambing yun mula sa kanya.

Pero kahit na ganoon ang nangyari, di pa din ako nadala at heto nga, lihim na sumulyap sa kanya.

Mag - iisang taon na...

Isang taon simula nang mag umpisa lahat ng kalokohang kong ito...

It's been one year since I entertain the feeling I never thought that I will have especially for him.

Sa loob nga ng ilang buwan ay ang dami na ngang nangyari, ang dami nang nagbago, ang dami ko nang katangahang ginawa, ang dami beses na akong nadisappoint, lumuha, tumawa, lumuha at nag-enjoy nang dahil sa kanya.

 Still, I am here and I still  have this"strange" feeling for him.

So strange that even, I, myself could not understand what it was.

Whether it is love or just an simple infatuation that exists only in  my imagination.

Ang dami ko nang  memories with him...memories that was truly unforgettable and very, very memorable.

I consider him as one of the most special and most important persons in my life. In just one year, ganun na. I don't know how it actually happened, aba, kahit ako nagulat din hehe

What I have for him is something I couldn't explain.

Very different from what I have experience before.

Hindi naman ako ganito ka-paranoid dati eh!
Ewan ko, bakit kaya gusto ko siya lagi makasama. Masaya ng sobra kapag andyan siya. Ganoon naman daw talaga eh! hehe

Pero basta, iba ito, pakiramdam ko. Ang dami ko nang nagawa, ginawa na mga bagay na di ko naman ginagawa before...

Kahit ako ay nagtataka din pero wala eh, masaya kasi talaga ako.

Kaya siguro i-enjoy ko nalang kung anong meron kami at itong nagraramdaman ko.. 

Darating din naman ang panahon na malalaman ko din ang kasagutan sa mga tanong ko. Kung totoo nga ba itobo hindi. Inlove nga ba ako o nababaliw. 


Balang araw, darating din ang panahon, lilipas din ang lahat. Matatapos at mawawalan ng halaga...

No comments:

Post a Comment